Doktor Maciej Żuławski urodził się 17 czerwca 1926 r. w Krakowie, gdzie w roku 1952 uzyskał dyplom lekarza, po ukończeniu studiów w krakowskiej Akademii Medycznej. W latach 1953-1956 pracował w Instytucie Onkologii w Gliwicach, a następnie przeniósł się do Instytutu Onkologii w Warszawie przy ulicy Wawelskiej. Po uzyskaniu specjalizacji w dziedzinach radioterapii onkologicznej i chemioterapii nowotworów oraz uzyskaniu w roku 1978 doktoratu pełnił w naszej Instytucji ważne funkcje kierownicze.
W latach 1978-1984 kierował Kliniką Radioterapii, a następnie w okresie 1984-1988 był kierownikiem Zespołu Chemioterapii w Zakładzie Radioterapii II w Centrum Onkologii na Ursynowie.
Przez wiele lat współpracował z Profesorem Tadeuszem Lewińskim współtworząc nowoczesne programy leczenia skojarzonego chorych na nowotwory płuc oraz pełnił funkcję konsultanta onkologa w Specjalistycznym ZOZ Chorób Płuc i Gruźlicy w Otwocku.
Dr n.med. Maciej Żuławski był wzorowym i znakomitym lekarzem onkologiem, wszechstronnie wykształconym uczniem naszego Nestora, Profesora Tadeusza Koszarowskiego, naukowcem, klinicystą i dydaktykiem. Wychował i promował liczną grupę naszych koleżanek i kolegów młodszego pokolenia pracujących do dziś w Narodowym Instytucie Onkologii, nierzadko na kierowniczych stanowiskach. Był lekarzem z wielką wiedzą, pasją zawodową, kulturą osobistą i empatią w relacjach zarówno z pacjentami, jak i z całym personelem medycznym szpitala. Był czynnym członkiem wielu towarzystw naukowych krajowych i zagranicznych, wykładowcą na kursach szkoleniowych w naszej Instytucji i w CMKP oraz autorem lub współautorem kilkudziesięciu publikacji w recenzowanych czasopismach i książkach naukowych krajowych i zagranicznych.
Doktor Maciej Żuławski był dobrym i ciepłym człowiekiem, naszym kolegą, i z całą pewnością wpisał się złotymi zgłoskami na kartach historii Instytutu Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie.
